Het schemert nog als een vrachtwagen met oplegger over de Koekanger Dwarsdijk rijdt en stopt bij een boerderij. Op aanwijzingen van een agent rolt een kwartier later een oranje graafmachine van de oplegger. De Belgische chauffeur overhandigt de sleutels aan een van de agenten. ‘Als jullie chauffeur op F4 drukt, gaat de achteruitrijcamera aan’, geeft hij als tip mee. Nog eens tien minuten later vertrekt de oplegger weer. Vlak voor de graafmachine verzamelt zich steeds meer pers. Het hoofd van de regionale recherche legt uit waarom we hier staan. Schuin achter hem de boerderij met daar weer achter het perceel waar de graafmachine die dag zijn werk gaat doen. Vanuit die boerderij verdween in 1992 de toen 15-jarige Willeke Dost. Kennelijk op de fiets, met een tas met kleren bij zich. De deur naar haar voormalige slaapkamer is schuin achter de rechercheur zichtbaar. Achter ons loopt in een veld een bewoner, met weer voor hem een hond. In de verte een kerktoren. Verder lege velden, enkele bomen en ganzen op weg naar het zuiden.
Op een regenachtige novemberdag in 2018 wordt bekend wat we al wisten: Willeke is vermist. Maar die vermissing knaagt. Aan de politie, die nog altijd met een ‘coldcaseteam’ hoopt op een doorbraak. En ook aan betrokken burgers, die na het verzamelen van veel tips eindelijk haar laatste rustplaats gevonden menen te hebben. ‘Als de politie niet graaft, doen wij het’, dreigden ze een week eerder. Nu pakt de politie de taak op. In de uren graven die volgen blijft de hemel grijs. Op het natte grasveld schuifelen tientallen meters verder op een met politielint afgesloten terrein een twintigtal journalisten en cameralieden heen en weer om de kou uit de voeten te krijgen.
Rond 12 uur blijkt op zoeklocatie 1 niets gevonden. We worden voor even op de zoeklocatie uitgenodigd. Van nabij is een kuil van 5 bij 5 meter te zien, een bodem van wit zand, de randen zwart. Een halfuur later start het graven op de volgende 5 bij 5 meter. Als ook daar het gat naar de zin van de politie groot genoeg is, volgt de uitleg. Een archeoloog heeft geconstateerd dat tot op de witte grondlaag is gegraven. En dat wil zeggen dat dieper dan dit nooit gegraven is. En dat de zoektocht, ook nu weer, tevergeefs was. Toch zeggen zowel de recherche als de initiatiefnemers: het zoeken gaat door. Tot er een antwoord volgt op de vraag waar Willeke is.